دنیای داناک

گلبنم،   سرفراز و مسرورم ***که ز تقدیرمیدهی پندم   میدرخشی به صبح بیداری ***از درخشیدن تو خرسندم   تو نگاهت به سوی آینده ***من به سوی گذشته ، دلبندم   میگشایی تو لای پنجره را ***و من آن را دوباره میبندم   تو به افکار کهنه می تازی *** من به افکار تازه میخندم   از تو تا من هزار دره ره است ***من به آن پل ز عشق میبندم   بازبان نگاه میپرسی ***که چه طرحی ز نو در افکندم   نازنین ، نازنین سخت و سبزکوشیدم ***عشق و علمی به هم بپیوندم   از دل باغ خسته ایران ***من علفهای هرزه میکند...